Discipline Hunter Field Target

Hunter Field Target (HFT) is een discipline in de schietsport. HFT wordt geschoten met luchtdrukgeweren, met een maximale mondingsenergie van 16 Joule. Een typisch HFT parcours bestaat uit 40 doelen die opgesteld staan in verschillende banen (lanes). Elke lane bestaat uit een houten paaltje (peg) en een of meerdere metalen "knock down" target(s). De peg markeert het schietpunt dat de schutter moet aanraken, met een deel van zijn of haar lichaam of wapen om het schot te laten meetellen. Voor aanvang van de wedstrijd mag de richtkijker nog bijgesteld worden (vergroting, scherptebeeld/parallax).

De belangrijkste vaardigheid in HFT schieten bestaat erin de afstand tot het doel zo nauwkeurig mogelijk in te schatten. Dit gebeurt door de traditionele methode van "visualiseren of inschatten", ofwel met behulp van een richtkijker met een mil-dot draadkruis (bracketting). Het draadkruis bestaat dan uit stippen (dots) op vaste afstand van elkaar. Deze vaste afstand kan dan gebruikt worden om afstanden te meten. Er mag dus geen afstand geklikt worden. Andere hulpmiddelen zoals windindicators en waterpasjes op het wapen of op de kijker zijn ook niet toegestaan.

Tijdens een Hunter Field Target wedstrijd zijn er 3 schietposities: liggend, knielend of staand. Knielend en staand zijn de verplichte schietposities. Deze posities worden duidelijk aangegeven langs de lanes met bordjes STANDING LANE; enkel staand of KNEELING LANE; enkel knielend.

Er wordt geschoten met luchtgeweren met max. kaliber .177 / 4.5 mm in volgende klassen
- Open class: alle deelnemers met PCP in kaliber 0.177
- Recoiling class: veer of gas-ram buksen in kaliber 0.177
- Junior class: schutters vanaf 10 tot 18 jaar

HFT schieten bij HFT kan al met een beperkt budget beoefend worden, alhoewel een richtkijker van minimaal 10x vergroting aan te bevelen is.